Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2009

Όταν η σιέστα γέννησε την "σέχτα"


Γεια σας,
διχασμένοι όλοι αν πρέπει να είμαστε οργισμένοι με το τυφλό χτύπημα εναντίον του ανθρώπου που έχασε την ζωή του ή με την ανικανότητα της κυβέρνησης, περιμένουμε τα εγκαίνια του νέου μουσείου της Ακρόπολης για να βάλουμε τα καλά μας και να υποδεχτούμε όσους τολμήσουν να έρθουν.

Ο λόγος για την επανεμφάνιση της τρομοκρατίας είναι ξεκάθαρος: Η ανικανότητα της κυβέρνησης να κρατήσει το επίπεδο της αντιτρομοκρατικής στα επίπεδα που την παρέλαβε και η ρουσφετολογική αντιμετώπιση μίας τόσο σημαντικής υπηρεσίας. Τα δημοσιεύματα των σημερινών εφημερίδων είναι γεμάτα με καταγγελίες περί διάλυσης της υπηρεσίας. Καταγγελίες που δεν γίνονται από την αντιπολίτευση αλλά από αστυνομικούς και στελέχη της υπηρεσίας.

Το Υπουργείο Εσωτερικών και η ηγεσία του με αμέτρητες μέχρι σήμερα προσπάθειες, μας έχει αποδείξει ότι είναι ανίκανο να διαφυλάξει την ασφάλεια των πολιτών. Τα επεισόδια του Δεκεμβρίου, οι πυρκαγιές, η τρομοκρατία και η ανασφάλεια είναι τα τεκμήρια που χρειαζόμαστε.

Η τρομοκρατία δεν έπαψε να υπάρχει με την σύλληψη της 17Ν. Η εξάρθρωση και η φυλάκιση των μελών της, απομυθοποίησαν την οργάνωση. Αυτό όμως κατά ένα μέρος άνοιξε το κουτί της Πανδώρας

Τα στελέχη της δεν είχαν κάποιο ιδεολογικό ή επαναστατικό προσανατολισμό και απλά τους άρεσε ο θόρυβος του μπαμ. Ίδιοι, αν όχι χειρότεροι, είναι και οι σημερινοί. Βλέπουν τις στολές και αδυνατούν να αντιληφθούν ότι μέσα υπάρχει άνθρωπος. Θέλουν να χτυπήσουν την στολή, χτυπώντας και τον άνθρωπο, απλά και μόνο για να ακουστεί. Για να κάνουν επίδειξη δύναμης και τόλμης.

Είναι τρομοκράτες και όχι επαναστάτες... Από την μία είναι η "Σέχτα" που τρομοκρατεί επικίνδυνα και από την άλλη την κυβέρνηση που αδιαφορεί επικίνδυνα. Μέσα σε αυτά τα θολά νερά, είναι δύσκολο να διακρίνουμε και να αντιληφθούμε ποιο είναι χειρότερο! Η κυβέρνηση θα έπρεπε να τρομοκρατεί τους "επαναστάτες" με την στάση και την οργάνωσή της και όχι τους πολίτες με την ανικανότητά της.

Όλοι αποκαλούν άνανδρη την επίθεση και συμφωνώ 100%. Όμως πρέπει να φωνάξουμε όλοι ότι εκτός από την άνανδρη επίθεση, υπάρχει και η άνανδρη στάση των πολιτικών προϊσταμένων τους.

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών, χρησιμοποιεί επικοινωνιακά και κομματικά την αστυνομία, απαξιώνοντάς την και κάνοντας τους αστυνομικούς στόχους για κάθε περιθωριακό. Μόλις πριν μερικές μέρες, η κυβέρνηση χρησιμοποίησε την αστυνομία για τον επικοινωνιακό χειρισμό των δεξιών ψηφοφόρων. Παρά τις φωνές από τους αξιωματικούς και τα στελέχη της, ότι ο χειρισμός της λαθρομετανάστευσης δεν ήταν ο σωστός.

Είναι αδιανόητο, το 2009, με την εμπειρία της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων, να συζητάμε για θέματα ασφάλειας. Είναι απαράδεκτο, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να αποκαλεί το τρομοκρατικό χτύπημα και την δολοφονία ενός αστυνομικού, "μεμονωμένο περιστατικό". Πόσους νεκρούς θέλατε κύριε Αντώναρε για να είναι ουσιαστικό πρόβλημα? Πόσο σοβαρότητα εκπέμπει η ευθεία πρόκληση προς τους δολοφόνους? Εάν σκότωναν υπουργό θα ήταν μεμονωμένο περιστατικό?

Μόλις πριν 2 ημέρες, στην ίδια περιοχή, ένα περιπολικό τράκαρε, κατά λάθος, με μία μοτοσυκλέτα και ο συνεπιβάτης της μηχανής πυροβόλησε προς τους αστυνομικούς. Μήπως αυτό το μεμονωμένο περιστατικό μπορεί να συνδεθεί με το επόμενο και να γίνου δύο μεμονωμένα περιστατικά?

Και βέβαια, κανείς στην Ελλάδα δεν φταίει... Η ηγεσία του υπουργείου θεωρείται ότι καλύτερο έχει η Ελλάδα σήμερα. Ο αρμόδιος αν. υπουργός πριν λίγες μέρες είχε πει ότι δεν έλαβε μέτρα για τις φωτιές γιατί έβρεχε μέχρι πρόσφατα. Σήμερα θα πει ότι δεν είχε λάβει μέτρα για την τρομοκρατία γιατί δεν υπήρχε νεκρός μέχρι σήμερα (υπήρχαν βέβαια τραυματίες, αλλά δεν μετράνε).

Πάντα στην Ελλάδα η πολιτική του αύριο θα είναι με τα δεδομένα του χθες. Καμία πρόβλεψη, καμία προετοιμασία, καμία ευθύνη, καμία παραίτηση!!!

Συζητάει, λένε, ο πρωθυπουργός για τον διαχωρισμό του υπουργείου δημοσίας τάξης από το εσωτερικών... Για να κάνει τέτοιες σκέψεις, σημαίνει ότι δεν είναι ικανοποιημένος. Όμως δεν έχει δοκιμάσει να αλλάξει την ηγεσία. Ο κ. Παυλόπουλος είναι ο μοναδικός που δοκίμασε να διευθύνει και τα δύο υπουργεία. Πριν λοιπόν κάνει τον διαχωρισμό, γιατί δεν τολμάει να αλλάξει τον υπουργό με το λιγότερο επιτυχημένο έργο?

Τέλος, θέλω να εκφράσω την αγανάκτηση μου και για κάτι ακόμα... Στις ειδήσεις αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός κρατάει "κλειστά τα χαρτιά" του για τις επόμενες κινήσεις. Είναι δυνατόν? Παίζει σκάκι ή κυβερνάει? Γιατί αν θέλει να λέει ότι κυβερνάει, πρέπει να ξέρει ότι δεν έχει δικαίωμα να έχει κλειστά χαρτιά. Οφείλει να λέει τα πάντα στους πολίτες και όχι να ασκεί πολιτική με στόχο τον αιφνιδιασμό του αντιπάλου. Μόνο θέματα ασφάλειας μένουνε κρυφά... Και σε αυτά δεν ανήκει η ασφάλεια (ή εξασφάλιση) της καρέκλας...

Κουράγιο... Εμείς θα το αντέξουμε... Η οικογένεια όμως του αστυνομικού σήμερα κλαίει... Αξίζει να τους αφιερώσουμε μία σκέψη, γιατί ο άνθρωπός τους πλήρωσε για την ανικανότητα κάποιων, την οργή και την βλακεία κάποιων άλλων και την αδιαφορία όλων μας...

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση...

Γιώργος Φακίτσας

Τα πλοία είναι πιο ασφαλή στα λιμάνια, αλλά δεν φτιάχτηκαν γι'αυτό το σκοπό. Grace Murray Hopper, 1906-1992, Αμερικανίδα υποναύαρχος,πρωτοπόρος Η/Υ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου