Παρακολουθώ τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και το μυαλό μου τρέχει πέντε χρόνια πριν. Το 2004, όταν ο κ. Καραμανλή είχε εκλεγεί πρωθυπουργός, όλοι πίστεψαν ότι θα ήταν διαφορετικός από τους προκατόχους τους.
Ως νέος πολιτικός είχε καταφέρει να πείσει, ακόμα και όσους δεν τον υποστήριζαν, ότι σε ορισμένα σημεία θα έκανε τομές και θα εισήγαγε ιδέες προόδου και ανάπτυξης στην διακυβέρνηση της χώρας.
Οι εξελίξεις και τα γεγονότα ήρθαν να απογοητεύσουν όσους πίστεψαν τα παραπάνω. Ο κ. Καραμανλής ακολουθεί την σίγουρη οδό με τα μεγάλα λόγια και την υπεροψία.
Ζήτησε πριν λίγους μήνες συναίνεση από τους πολιτικούς αρχηγούς. Ζήτησε συνείδηση από τους φορολογούμενους. Ζήτησε βοήθεια από τους πρωθυπουργούς των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών. Όλοι όμως του γύρισαν την πλάτη.
Η συναίνεση των πολιτικών αρχηγών ήταν καταδικασμένη. Ο πρωθυπουργός από το 2004 έως σήμερα είχε τηρήσει στάση άρνησης και αντίστασης σε οποιαδήποτε φωνή εκτός από την δική του. Θεωρούσε ότι ήταν ο καλύτερος και με τρόπο ιδιαίτερα προσβλητικό για όλους μας, διακήρυττε ότι πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι που έχει το τιμόνι. Πώς λοιπόν να κερδίσει την συναίνεση, ή έστω την συμπάθεια, όταν ζητάει βοήθεια μόνο στα δύσκολα...
Η φορολογική συνείδηση των πολιτών κατάφερε να γεμίσει τους δρόμους με αφίσες και τα θέατρα με γέλια... Κάποιος που δεν έχει φορολογική συνείδηση, δεν θα αλλάξει ξαφνικά από μία αφίσα ή ένα ραδιοφωνικό σποτ. Άλλωστε η στάση της ίδιας της κυβέρνησης (ή καλύτερα ορισμένων στελεχών της), άλλαζε το σύνθημα και το έκανε "Δώστε εσείς, να φάμε εμείς".
Τέλος, το ταξίδι του κ. Καραμανλή στο Παρίσι ήταν ανούσιο, καθώς ο Γάλλος Πρόεδρος στρίμωξε τον πρωθυπουργό για τα εξοπλιστικά προγράμματα... Ο κ. Καραμανλής πήγε στο Παρίσι για βοήθεια και κατάφερε να φύγει με χρέος. Έτσι, μόνος του έκλεισε τις δύο πιο σημαντικές πόρτες της Ένωσης. Αρχικά η κ. Μέρκελ και από τώρα ο κ. Σαρκοζί, θα κυνηγούν τον πρωθυπουργό για να τον πιέσουν για τους εξοπλισμούς, την στιγμή που φλερτάρουμε με την χρεοκοπία.
Που είναι λοιπόν ο κ. Καραμανλής του 2004, που είχε όρεξη, όραμα και θέληση να τα αλλάξει όλα? Που είναι ο πρωθυπουργός που φώναζε σεμνά και ταπεινά? Που είναι ο Πρόεδρος την ΝΔ, που από την θέση της αντιπολίτευσης κατηγορούσε τους πάντες και τα πάντα?
Τελικά οι παροιμίες επιβεβαιώνονται.. Λέμε "εδώ πληρώνονται όλα". Το κακό είναι ότι εκείνος θα το πληρώσει με την θέση του και εμείς από την τσέπη μας...
Ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Στα χρόνια των πολιτικών ταραχών, η μεγαλύτερη δυσκολία δεν είναι να κάνεις το καθήκον σου, αλλά να ξέρεις ποιο είναι καθήκον σου.
Louis Gabriel de Bonald, 1754-1840, Γάλλος στοχαστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου